ماه و خورشید

گرچه شب تاریک است . . .

گرچه در آسمانش خورشید نیست . . .

اما ماه هست

من به ماه که می نگرم

دلم قرص می شود، که خورشیدی هست . . .

و روزی طلوع خواهد کرد.

اللهم عجل لولیک الفرج

چرخش دین بر زبان

بسم الله الرحمن الرحیم

این مسئله گاهی در ذهن ما مردم شکل می گیرد،که آیا نمی شود ما حکومت اسلامی داشته باشیم، اما این دشمنی ها وجود نداشته باشد ؟ یا به عبارت شفاف تر اگر این دشمنی ها و ضرر هایی که در اثر آن به ما وارد می شود به خاطر اسلام است، نمی شود ما طوری مسلمان باشیم و حکومت اسلامی هم داشته باشیم اما این دشمنی ها ایجاد نشود ؟ یک جور اسلام و مسلمانی کم ضرر تر یا بی ضرر تر ؟

رهبری در جایی می گویند: « من نمى‌گویم که دشمنیهاى امریکا، بر اوضاع کشور و ملت عزیز ما اثرى نگذاشته است. چرا؛ اینها به مصالح ملت ما ضرر زدند. اینها با تحمیل جنگ، ما را هشت سال عقب انداختند. ما را که باید در جاده سازندگى حرکت مى‌کردیم، مجبور به دفاع از کشور کردند و بسیارى از منابع اساسى ما را نیز در داخل کشور و در حین جنگ از بین بردند. بنابراین، ضرر از سوى دشمن حتمى است و در این، تردیدى نیست. منتها یک واقعیت بسیار روشن هم وجود دارد و آن این است که ملت ایران، با ایستادگىِ و مقاومت خود، توانسته است توطئه‌هاى دشمنان را که مى‌خواستند او را به تسلیم وادارند و دوباره بر سرنوشت این کشور مسلّط شوند و داراییهاى این ملت را مثل پنجاه سال،صدسال گذشته غارت کنند، خنثى‌ و آنان را ناامید کند.» یعنی ما از دشمنان خود ضرر و آسیب دیده ایم و آن ها باعث مشکلاتی برای مردم شده اند، در ادامه در بیان دلایل این دشمنی می گوید :«علل این دشمنیها، مواردى است که عرض مى‌کنم: در درجه اوّل مسأله تفکیک نشدن دین از سیاست و از صحنه زندگى است.» یعنی «حکومت اسلامی» و وارد کردن و نقش دادن به دین در سیاست و صحنه ی زندگی یکی از علل این دشمنی ها است. پس ما به خاطر آنکه دین را در سیاست و صحنه ی زندگی دخالت داده ایم با دشمنی هایی روبرو شدیم که به ما ضرر زده اند. 

عده ای هم از همین مسئله استفاده کرده و به ایجاد شبهه ی «ناکارآمدی دین» در صحنه ی اداره ی زندگی و سیاست می پردازند. و می گویند :«جمهوری اسلامی ادعا می کند که برخی از مشکلاتش به خاطر دشمنی هایی است که با او می شود، و علت این دشمنی ها را هم «اسلام» و «آرمان های اسلامی» می داند، اما مردم برای یک زندگی بهتر و مرفه تر انقلاب کرده بودند، نه آنکه با این مشکلات دست و پنجه نرم کنند. پس بهتر است که دین و آرمان های دینی را در امر اداره ی حکومت دخالت ندهیم تا این دشمنی ها و مشکلات پیش نیاید، مردم هم به مسلمانیشان برسند، یعنی  اسلام داشته باشیم، اما بدون حکومت اسلامی و بدون مشکلات، یا لااقل اگر می خواهید حکومت اسلامی هم باشد کمی تندروی را کنار گذاشته و دست از این آرمان ها برداریم.»

قالیباف،عدالت و پیشرفت

 

بسم الله الرحمن الحریم

سایت رجانیوز مطلبی را  در ارتباط با پیشرفت و عدالت کار کرد،که همان شد مقدمه ای برای نوشتن این متن،در متن زیر دیدگاه بیان شده را نقد کرده ام،و البته دیدگاه دیگری را بیان نموده ام :
یکم به نظرم این کار، که ما بخشی از صحبت ها یا یک جمله از فرد را در نظر گرفته و از آن نتیجه گیری کنیم کار چندان درستی نیست.به خصوص آنکه آن جمله از قطعیت لازم برای نتیجه گیری ما بر خوردار نباشد.

دوم بهتر است به جای کار اول،ابتدا با توجه به صحبت های مختلف فرد و با دلایل کافی منظومه ی فکری وی تبیین شود و سپس آن منظومه ی فکری نقد شود.البته این کار دشواری است،پس اگر هم قرار است بر مینای گزاره های محدودی نتیجه پیری شود باید توجه کرد که آن گزاره ها حقیقتا معنای گفته شده را داشته باشند .

سوم : مطلب زیر را با توجه به صحبت های آقای قالیباف در گفتگوی ویژه ی خبری نوشته ام و نه صحبت های دیگرشان،یعنی به نظرم از این صحبت ها آن نتیجه ی گرفته شده را،نمی توان گرفت!

اما در مورد این جملات آقای قالیباف : «‌ به نظر من این بحث یک مقدمه ای دارد مقدمه اولش این است بنده اگر رئیس دولت شدم می خواهم تصمیم بگیرم برای پیشرفت کشور چون تا پیشرفت اتفاق نیفتد عدالت در واقع توزیع فقر است اگر تازه خوب توزیع کنیم »
برخی دوستان از این بخش از صحبت های آقای قالیباف نتیجه گرفته اند